Severim Aziz Nesin'i...
Hitap eder bana çoğunla...
Hele ki anlattığı çocukluk anılarıyla ve sevdalarıyla.
Sevda deyince anlamayın ki sevda: Hayata sevdalıdır o...
En tutunulmaz sandığınız anlarda açarsınız hayat dolu iki dizeyle gelirsiniz kendinize...
İşte öyle kendimi kaybettiğim anlarda rastladığım ve hala da her rastladığım anda hoşuma giden leyla anlarımın dizeleri:

Uslanma hiç hep deli kal
Büyüme sakın çocuk kal
Es deli deli böyle
kal
Son harmanında sevdanın
Tüken toz toz savrula kal
Suçüstü
bulmalı ölüm
Ölürken de sevdalı kal ...

Sevdalanmak...
Hayata, her şeye, her birşeye, delicesine sevdalanmak...
İşte bu yüzden: Sevdalım Hayat...