Bakakalırım giden geminin ardından, atamam kendimi denize; dünya güzel...



22 Kasım 2010 Pazartesi

kalış; geç..

O'nun ilk aşkı olmayabilirsin, son aşkı da;
Hatta her hangi bir tanesi de.
Unutma tıpkı senin gibi, o da mükemmel değil..
ama şayet o, seni olup olmadık yerlerde güldürebiliyorsa,
Seni iki kez düşündürebiliyorsa,
Onu seninle tutmaya çalış ve ona verebileceğin herşeyi ver.

Seni günün her anında düşünmüyor olabilir;
ama sana kırabileceğini bildiği bir parçasını verecektir: "kalbini".
Yaralama onu, değiştirmeye çalışma, çözümlemeye kalkma,
Ve verebileceğinden fazlasını bekleme..

Seni mutlu ettiğinde gülümse,
Kızdırdığında fark etmesini sağla ve birlikte değilken özlendiğini bil..



Bob Marley demiş bunları. hak verir oldum sözlerine son zamanlarda çok çok..
gülümsüyorum..
özlüyorum..
farkettiriyorum..

ama unuttuğum birşey vardı; geç kalınmışlık..
geç kalmıştım ona, sevgi her şey değildi.. zamanlama da önemliydi.. o da bana erken geldi diye hissettim başta; doğru değildi.. ama geç kalmıştım ben..
ne kadar mutlu olursan ol, beraber olursan ol, hissettiriyordu zaman geç kalınmışlığı..

hani Yahya Kemal de diyor ya;

" dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç "

öyle işte.. dönmem, dönemem.. ama hissederim çok; geç kalınmışlığı..
belki de sayende..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder