Bakakalırım giden geminin ardından, atamam kendimi denize; dünya güzel...



14 Aralık 2010 Salı

günlerden bir gün Ankara'ya kar yağmış..soğuk gelmiş ve ben yine hastayım..
en son hastalığımı düşündüm bugün evde okulu asmış yatarken..geldi aklıma o anlar ve çıkmadılar..
yanımda vardı birileri ama yalnızdım yine..bugün..hatta bu aralar olduğu gibi..

buldum yine dizeler içimi acıtan. duygunun en doruk olduğu anda da burdayım işte.. uzun zamandır kaçtığım, duygularımı kendime bile açmak istemezken yazmaya korktuğum yerdeyim.
ve yine bu ara sendeyim..

"rastlanmaz elbette kimseye,
ama dolaşırken sokakları durduğu olur insanın şöyle bir.. "

bu dize hatırlatan seni bana..

siliyorum hafızamdan..ama hani duraklayınca..hani o duraklamalar var ya..işte onlar öldürüyor beni..

yaşar kurt getirildi aklıma o ara..dinledim dinledim dinledim..

"küçük bir martı bu jonathan
küçük bir martı o kadar
uçmak istiyordu jonathan
uçmak istiyordu ama farklı
jonathan "

jonathan dedikçe geldi içimden benim de bağıra bağıra eşlik etmek..kusmak belki..akarken burnum çıkarmak içimdeki her şeyi..tamamen..kalmak en saf, en doğal halimde..düşüncesiz..

yapmak istiyorum bunu en yakın çıkıştan..sıkıldım. bitsin artık bugün.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder